Gonnie,
Hierbij de aanbeveling n.a.v. je zorg van mijn vader:
'Toen mijn vader wat minder mobiel werd zochten we een hulp die met mijn vader uit wandelen ging en mijn vader een keer gezelschap zou kunnen geven door de week ( wij deden dat het weekend). Wij vonden Gonnie een van het begin was er een ongelofelijke klik tussen die twee. Mijn vader (90) keek elke keer weer uit naar de komst van Gonnie. Eerst een keer per week, later twee keer per week. Als het weer het toeliet gingen ze wandelen of Gonnie liet mijn vader fietsen op de driewieler. Mijn vader had er wel schik in als Gonnie dan hard achter hem aan moest hollen. Naast het wandelen deed Gonnie ook andere leuke dingen zoals verhalen voorlezen over Breda, zingen en zelfs met mijn vader naar lievelingsplekken (zoals vliegveld Brabant). En Gonnie hielp ook super met klussen in de huishouding. Nooit was er tijdsdruk. En Gonnie kwam ook altijd de afspraken na en belde als het nodig was. Kortom Gonnie Is Geweldig!'
M. van Nielen
Maart 2020
Zorg voor mijn ouders.
Hallo Gonnie,
We willen je laten weten, dat jouw zorg voor onze ouders heel erg gewaardeerd wordt, zowel door onze ouders als ook door ons(de kinderen).
Je biedt goede concrete hulp en signaleert ook zaken die wij op afstand niet altijd snel in de gaten hebben.
Jou meedenken en aanbieden van eventuele hulpmogelijkheden is bijzonder welkom en waarborgt een fijne en persoonlijke zorg.
Wij hopen dat mijn ouders nog lang hulp van jou kunnen ontvangen
R. van de Wetering 19-09-2018
In vertrouwde handen!
"Gonnie heeft jarenlang mijn vader begeleid. Mijn vader leed aan Alzheimer. Toen hij nog zelfstandig woonde, kwam Gonnie een ochtend in de week. Zij deed licht huishoudelijk werk en ging samen met papa boodschappen doen. Maar wat vooral belangrijk was: ze nam de tijd voor persoonlijk contact. Luisterde tijdens het koffie drinken naar zijn verhalen en naar de zorgen die mijn vader had.
Toen mijn vader steeds vergeetachtiger werd en om die reden ook wel eens opstandig was of bedroefd, lukte het Gonnie steeds om hem op te vrolijken. Het bleek dat zij van nature aanvoelde hoe daarmee om te gaan. Er ontstond een speciale band tussen hen.
Het sprak eigenlijk als vanzelf dat ook Gonnie “mee ging” naar het verzorgingshuis.
Hier vergezelde zij papa tijdens een uitstapje of ze maakten een wandeling door het bos al dan niet met een kopje koffie op een terras. Trokken ze er niet op uit, dan was er het geduldig luisterend oor van Gonnie naar de talloze verhalen van mijn vader. Er werd muziek geluisterd of Gonnie las voor uit de krant.
Wanneer wij op vakantie gingen, kwam Gonnie vaker en zorgde ervoor dat alles goed verliep. Wij wisten: papa was in vertrouwde handen.
En als papa wist dat Gonnie kwam, begonnen zijn ogen te twinkelen!"
S. Dado - sept.2015
Toen mijn vader steeds vergeetachtiger werd en om die reden ook wel eens opstandig was of bedroefd, lukte het Gonnie steeds om hem op te vrolijken. Het bleek dat zij van nature aanvoelde hoe daarmee om te gaan. Er ontstond een speciale band tussen hen.
Het sprak eigenlijk als vanzelf dat ook Gonnie “mee ging” naar het verzorgingshuis.
Hier vergezelde zij papa tijdens een uitstapje of ze maakten een wandeling door het bos al dan niet met een kopje koffie op een terras. Trokken ze er niet op uit, dan was er het geduldig luisterend oor van Gonnie naar de talloze verhalen van mijn vader. Er werd muziek geluisterd of Gonnie las voor uit de krant.
Wanneer wij op vakantie gingen, kwam Gonnie vaker en zorgde ervoor dat alles goed verliep. Wij wisten: papa was in vertrouwde handen.
En als papa wist dat Gonnie kwam, begonnen zijn ogen te twinkelen!"
S. Dado - sept.2015
